Rakszawa położona jest wśród lasów szpilkowo – liściastych, które stanowią pozostałość po dawnej wielkiej puszczy sandomierskiej. Prawdopodobnie za czasów neolitycznej osady znajdowało się tu polodowcowe jezioro. Pozostałością tego jeziora były bagna. Na bagnach, gęsto zarośniętych szuwarami, zwanymi z tatarskiego “szawory”, żyła duża ilość raków. Te dwa elementy – raki i szawory – weszły jako części składowe do nazwy Rakszawa. Ale słownik etymologiczny nazwę wsi wywodzi od “Rakszowy” pochodzącej od nazwiska Raksza.
Wieś Rakszawa powstała w XVI wieku. Głównymi zajęciami ludności było rolnictwo i hodowla oraz tkactwo, sukiennictwo, krawiectwo, wytop żelaza w dymarkach, młynarstwo, warzenie piwa, wyrabianie oleju. Jako herb wsi przyjęto rysunek raka na okrągłej pieczęci, którą posługiwano się za czasów zaboru austriackiego, a następnie za czasów państwa polskiego do 1935r., czyli do momentu wprowadzenia w Polsce gmin zbiorowych. Właścicielami wsi byli kolejno: Darowski, Strachocki i Bielecki. Stosunki dziedziców z chłopami układały się w miarę poprawnie. Ziemia należała do tych, którym chłop płacił podatki w naturze i odrabiał pańszczyznę. W miarę zanikania stosunków feudalnych, z czym wiąże się również powolny upadek gospodarki naturalnej, a z drugiej strony rozwój drobnotowarowej, a więc narastanie stosunków kapitalistycznych po okresie Wiosny Ludów – zaczęło rozwijać się w Rakszawie rzemiosło.
W połowie XIX wieku we wsi były cztery dwory: Gwozdowiczów, Darowskich, Bieleckich i Stracheckich. Gmina Rakszawa powstała 12 sierpnia 1866 r. decyzją władz austriackich.
Rakszawa jako samoistna parafia powstała na przełomie XIX i XX wieku. Proces tworzenia parafii trwał prawie 30 lat. 6 czerwca 1877 r. zapadła uchwała Rady Gminy w Rakszawie w sprawie budowy kościoła. 25 sierpnia 1884 r. kościół Podwyższenia Krzyża Świętego został poświęcony przez biskupa przemyskiego Łukasza Ostoję.
Około 1893 r. wybudowano w Rakszawie pierwszą szkołę podstawową. Nazywano ją powszechnie “murowaną”, a dopiero później szkołą im. Teofila Lenartowicza. Obecnie Szkoła Podstawowa nr 2 w Rakszawie nosi imię Stefana Mierzwy.
3 października 1893r. rozpoczęła działalność Krajowa Szkoła Sukiennicza obecnie przekształcona na Zespół Szkół Tekstylno – Gospodarczych im. Bolesława Żardeckiego w Rakszawie.
W XIX wieku powstała manufaktura włókiennicza, przy której w 1912r. wybudowano Fabrykę Sukna.
Od 1990r. funkcjonuje w Rakszawie Browar Van Pur.
W 1993r. powstał Dom Kultury Chrześcijańskiej.
Przewodnik po Rakszawie i trasę jednodniowej wycieczki opracowała drużyna Plussszaki w składzie: Agata Babiarz, Gabriela Kilian, Diana Dec, Edward Wawrzaszek, Barbara Świątoniowska, Ewa Figiela, Sylwia Baran, Ewelina Świątoniowska, Katarzyna Stopyra, Piotr Kuca.
Opiekun drużyny: mgr Halina Dec.
W opracowaniu “Przewodnika po Rakszawie” skorzystano z książek: “Ocalić od zapomnienia”, “100 lat włókiennictwa w Rakszawie” oraz czasopisma “Rakszawskie Aktualności”